پنجشنبه ۴ دی ۹۹
من سال ها با زبان کردی بیگانه بودم،درست تر اینه که بگم با موسیقی فولکلور ایرانی بیگانه بودم که نمی دونم اثرات نوجوانی بود یا بی سلیقگی رسانه های مختلف و کتاب های درسی در شناساندن هنر نواحی مختلف سرزمینمون به ما،هر چی که بود من همیشه بی علاقه از موسیقی فولکور گذر می کردم.تا اینکه اتفاقی چندتا موسیقی فولکور ایتالیایی و ارمنی و روسی شنیدم و دیدم چقدر زیبا هستن،یه همکلاسی کرد هم داشتم که مدام با خانوادش کردی صحبت می کرد،از طنین گویشش خوشم اومد و کم کم کنجکاو شدم که فولکلور ایرانی رو با سلیقه ی خودم پیدا کنم و بشنوم.
نتیجه این شده که این روزها دیگه از موسیقی نواحی گریزان نیستم و بسیاری از این آثار رو با لذت گوش میدم.
یه لالایی کردی هست که خیلی دوستش دارم،طبق معمول لینکش رو میذارم اینجا: